Thursday, June 20, 2013

Ethiopia’s opposition vows sustained national protests against the ruling party

 

by Associated Press
The Unity for Democracy and Justice PartyADDIS ABABA, Ethiopia — Ethiopia’s main opposition party says it will launch what it said will be a sustained national campaign against the country’s ruling party.
The announcement Thursday follows a peaceful demonstration on June 2. It was the first public protest since 2005 when security forces killed hundreds of protesters in postelection violence.
The Unity for Democracy and Justice Party said the country is heading toward “absolute dictatorship” under the ruling party, which has been in control since 1991.
The party said it would hold rallies to pressure the government to remove the anti-terrorism law. It will also call for the respect of human and democratic rights and will demand the release of jailed dissidents, journalists and political leaders.
The protests are the first show of disapproval against Prime Minister Hailemariam Desalegn.
Copyright 2013 The Associated Press. All rights reserved. This material may not be published, broadcast, rewritten or redistributed.

The Nile belongs to Ethiopia too

The increasing tensions with Egypt over the proposed dam reveal how fundamental the river is to both nations' identity

A boat on the Nile in Cairo. ‘The language emerging from the two nations evokes epic poetry; the clash of gods in the guise of men.’ Photograph: Amr Abdallah Dalsh/ReutersA man with his family travel on a home boat near garbage plants in the Egyptian Nile River in Cairo
Tensions between Egypt and Ethiopia have grown at an alarming rate since Addis Ababa announced its plans to construct the Grand Renaissance dam across part of the Nile. The project will divert the flow of the river and give Ethiopia greater access.
Egypt claims the dam could lower the river's level in a country that is mainly desert, and reduce cultivated farmland. President Mohamed Morsi has called the river "God's gift to Egypt", and the country's politicians claim the reduced water flow could prove catastrophic. An Ethiopian government spokesman, Getachew Reda, says none of Egypt's worries are scientifically based, and that "some of them border on … fortune-telling".
As the debate continues, I am reminded of an encounter between my mother and an Egyptian man one afternoon in New York. My mother was visiting from Addis Ababa and we decided to go to a pizzeria. One customer, an Egyptian, recognised us as Ethiopians. After brief introductions, he made a passing comment about the age-old conflict between our countries over the Nile. My mother calmly stated there was no conflict: the Nile was ours. The man was not amused. What followed degenerated into verbal sparring that ricocheted between "historic right", ancient civilisations and colonial-era treaties. Finally, my mother, frustrated, claimed full ownership of the river – and he did the same. It wouldn't have ended if the pizza hadn't arrived.
The Nile, at 6,700km, is the longest river in the world. It begins in Ethiopia and ends in Egypt. It moves counter to what one might expect, flowing upwards on the map. This, as much as anything, reflects the river's mythological dimensions. It defies logic, its identity is as much a product of poetry as politics. Homer, in The Odyssey, called the body of water "Aegyptus, the heaven-fed river". The name alone gave Egypt symbolic rights, and bestowed religious qualities upon the water. Despite the fact that 85% of the Nile originates in Ethiopia, we still associate the river with Cleopatra and King Tut, with pyramids and the sphinx, with sophisticated belief systems and advanced scientific knowledge. The Nile is a metaphor for Egypt. It is a geographic location as much as it is shorthand for one of the most innovative moments in world history. In popular imagination, it is as far removed from poverty as one can get. It is the opposite of devastation and privation.
Perhaps what my mother and the Egyptian man were arguing for was an exclusive cultural identity that was synonymous with the Nile's rich past. Perhaps he didn't realise he was fighting for something he already had, or maybe he was trying to defend what he knew wasn't entirely his. Despite being the source for much of the Nile's water, Ethiopia uses very little of it. By asserting Ethiopia's ownership of the river in such a sweeping and unequivocal manner, maybe my mother was trying her best to redefine what the country had become to westerners: the barren land of begging children and dying cattle. This was not the life she had known – nor had it been mine. Maybe she wasn't decrying a historic wrong as much as trying to co-opt it. Both of them were too mired in pride and nationalism to find a way towards common ground.
Tourists like to speak of Ethiopia as a country of contrasts, as a place where time has stood still. They point to quaint hillside villages and farmers ploughing with oxen, they wave at children in ragged clothes, and photograph women bent beneath bundles of firewood. Somehow this represents a kind of existence free of the hassles of modernity. It feels old, in the way of our oldest stories, and somehow more authentic. But tucked behind those sentimentalised visions of an unfettered life are harsh realities. For as much progress as Ethiopia has made economically in recent years, an overwhelming majority of the population, particularly in the rural areas, still has no access to electricity.
Ethiopia is vulnerable to drought and climate change. It has unpredictable distribution of water. The country's "timelessness" has something to do with the lack of access to basic necessities. There is nothing romantic about this. The dam would generate electricity. It could produce surplus energy for export to neighbouring countries. And controlling water flow in the Nile could bring improved irrigation and water distribution.
Last week Morsi promised to "defend each drop of Nile water with our blood". The language emerging from the two nations evokes epic poetry; the clash of gods in the guise of men.
On a recent trip to Ethiopia, I travelled to Bahir Dar, a picturesque city close to the Blue Nile. I was eager to see this great river, to come as close to its point of origin as I could. As I crossed a bridge, a companion pointed eagerly to a group of young boys playing in a trickling stream of water. "There," he said, almost shouting. "That's our Nile!"
I looked out of the window, surprised. Not by the boys, but by the ordinariness of it all. There was nothing grand or mythic in this snapshot of daily life, but it contained everything that was most important about the debate. Regardless of our poetic allusions and historic references, when we talk about the Nile, we are talking about water: a fundamental right for all people, regardless of geography.

Ethiopian Airlines Awarded Best Airline Staff Service in Africa

Press Release    
WASHINGTON, D.C. – The 2013 World Airline Awards were announced at the Paris Air Show on June 18 and Ethiopian Airlines (Ethiopian), the fastest growing airline in Africa, was awarded as the Best Airline Staff Service in Africa.The World Airline Awards are presented by Skytrax, the world’s largest airline and airport review site. Awards are bestowed based on reviews from more than 180 million completed customer surveys measuring passenger experiences on the ground and onboard. Ethiopian’s outstanding customer service propelled the airline to the top of the Africa category.
“This award is a testament to the hard work of Ethiopian’s more than 7,000 employees,” said Tewolde Gebremariam, CEO of Ethiopian. “We are proud that the training and development of our staff is being recognized and pledge that we will continue to provide the best possible travel experience to our customers.”Ethiopian is currently implementing a 15-year strategic plan, Vision 2025, which emphasizes five-star service delivery, along with state-of-the-art technology and a modern fleet. The World Airline Award affirms that Ethiopian is on the right track.
                             About Ethiopian Airlines
Ethiopian Airlines (Ethiopian) is the fastest growing airline in Africa. In its almost seven decades of operation, Ethiopian has become one of the continent’s leading carriers, unrivalled in efficiency and operational success.Ethiopian commands the lion’s share of the pan-African passenger and cargo network, operating the youngest and most modern fleet to more than 74 international destinations across five continents. The Ethiopian fleet includes ultra-modern and environmentally friendly aircraft such as the Boeing 787, Boeing 777-200LR, Boeing 777-200LR Freighter, and Bombardier Q-400 with double cabin. In fact, Ethiopian is the first airline in Africa to own and operate these aircraft.Ethiopian is currently implementing a 15-year strategic plan, entitled “Vision 2025,” which will see the airline become the leading aviation group in Africa with seven business centers: Ethiopian Domestic and Regional Airline; Ethiopian International Passenger Airline; Ethiopian Cargo; Ethiopian MRO; Ethiopian Aviation Academy; Ethiopian In-flight Catering Services; and Ethiopian Ground Service.Ethiopian is a multi-award-winning airline and a member of Star Alliance since 2011, registering an average growth of 25 percent in the past seven years.

The Woyane Fan Club in Diaspora: Fools, ignorant and the corrupt

 

by Teshome Debalke
In the wake of the news this week EPRDF/TPLF stooges in Diaspora are on the way to Addis Ababa to rescue the brazen Ethiopian ethnic tyranny from taking beatings from Ethiopians in Diaspora I can’t help but want to tell them how stupid can they be to even entertain the idea of meeting the regime let alone waste time and money to travel to help preserve a pathetic ethnic Apartheid tyranny.
It struck me; what happened to some of us Ethiopians we are willing voluntarily sell our soul for brazen ethnic tyranny for cheap? What happen to our dignity, pride and all to stoop below a regime that can’t tell; Ethiopians aren’t a collection of ethnicities and religions for the benefit of ethnic warlords’ corruption. But again, since they are stupid enough not to understand it for 22 long years I figured I will share it with the rest of my fellow Ethiopians how being stupid, ignorant and corrupt can delay our people’s freedom and democracy and costs lives and resources. EPRDF/TPLF stooges in Diaspora are on the way to Addis Ababa
First of all, there is no whatsoever excuse for anyone that tasted freedom and democracy to voluntarily go back into servitude of tyranny. Therefore, Woyane stooges in Diaspora broke the record of stupidity, ignorance and corruption of the millennium. That isn’t all; they willingly insult the people of free world that gave them the privilege to be free they don’t deserve. I can only say stupidity, ignorance and corruption isn’t a virtue; as the Woyane stooges think.
My fear is, they are stupid, ignorant and corrupt enough to comeback and demand to dissolve the US voting right, reinstate slavery, strip freedom of speech as luxury they can’t stand and insist one government run Media is sufficient to tell us growth and development. Also, don’t be surprise if they demand the US Election Commission select the US President and the Representatives by 99.9% to bring about Revolutionary Democracy in the free world. Oh yes, I forgot the main reason they traveled; the US government to label the ‘extremist Diaspora’ terrorists and lock them up.
Seriously, the stooges in Diaspora honestly believe Woyane brought good governance and democracy. Haven’t you noticed some of the stooges in the Diaspora comparing Woyane rule with the US? I vividly remember a few years back a stooge that came on Voice of America claiming the 99.64% selection of Woyane in the 2010 election as ‘the people has spoken’. I was stunned with the statement of the individual the reporter referred as Doctor… mad at the reporter not to follow up-asking him what kind of Doctor he was to accept such statistic.
Why would stooges go through self humiliation in the service of tyranny? Why would individuals privileged to exercise their freedom and liberty in the free world travel across the world to talk about how to preserve ethnic tyranny in their birth place to comeback against freedom of their fellow Ethiopians in Diaspora. Frankly, it defies all human logic.
Don’t get me wrong, given a choice, I never heard humans giving up their freedom for anything except Woyane stooges in the Diaspora. It gets worst, they actually spent money and time to travel to handover their freedom and liberty in a hand basket for a corrupt small time ethnic tyranny. Talk about hitting the bottom of humanity.
Before you make up your mind one way or another about stooges of tyranny I want to clearly show ‘the fact on the ground’ as the stooges like to put it’. Voluntarily giving up freedom and liberty for anything can’t happen unless one is complete fool, ignorant or corrupt to sell it for whatever it worth. I can’t think of other explanation other than, may be being a jackass. Therefore, I am not in a liberty to accuse the stooges in Diaspora, particularly those that traveled across the world to rescue Woyane jackasses but everything else. But, if they insist to act like one I wouldn’t hesitate to call them as I see it i.e. if the shoe fit wear it.

የኤርትራውያን በኢትዮጵያ መንሰራፋት አሳሳቢ እና አደገኛ ነው!!! (ሊነበብ የሚገባው!!)

‹‹ሁለት እግሮች አሉኝ ብሎ ሁለት ዛፍ ላይ መውጣት አይቻልም›› ተብሏል፡፡ ትናንት ‹‹ወገኖቼ እንኳን ደህና መጣችሁልኝ›› ብሎ የተንከባከባቸውን ሕዝብን ዓይንህን ላፈር ያሉት፣ ፀባችን ከመንግሥትና ከሥርዓት ጋር ነው ሲሉ ቆይተው ጊዜ ሲያመቻቸው ሕዝቡን እንደበደላቸው ጠላት የረገሙት ሰዎች፣ ዛሬ ደግሞ አይ ለጥቅማችን ሲሆንማ እንፈልግሃለን ያለህን ደግ ነገር አጋራን ያውም በእኩል ባለመብትነት ሲሉት ምን ይሰማቸዋል? ኢትዮጵያውያንስ እንዴት እንዲመለከቷቸው ይመኛሉ? ኤርትራ ለኢትዮጵያውያን ዝግ ናት ኢትዮጵያ ግን ለኤርትራውያን ጥቅም መናኸሪያ ትሁን ነው ጉዳዩ?
ብቻ እኮ ቀደም ሲልም እነ ዶክተር አማረ ተክሌ፣ ‹‹ኤርትራውያን ወደ አዲስ አበባ የምናየው ለኑሮ ምቾታችንና ለመበልፀግ ለሚሰጠን ዕድል ብቻ ሲሆን፣ ለማንነታችንና ለመንፈሳዊ ዕርካታ ግን የምንዞረው ወደ አስመራ ነው፤›› በማለት አስገንዝበውን ነበር፡፡ አሁንም ብዙዎቻቸው የሚወተውቱን ኤርትራውያን ኢትዮጵያ ውስጥ እንደ ትናንቱ ሁሉ ዛሬም ነገም ያሻቸውን ያድርጉ፡፡ ምንም ነገር አይነካባቸው፡፡ ኢትዮጵያውያን ግን ኤርትራ ውስጥ ቦታም መብትም የላቸውም ነው፡፡ ይቺ ናት ጨዋታ! ፈረንጆች በበደል ላይ በደል ሲጨመር፣ ‹‹ማቁሰል አንሶ ማዋረድ›› የሚሉት ነገር መጣ! የለም ሰዎች ኢትዮጵያ ከእንግዲህ መንከባከብ ያለባት በኢትዮጵያውያነታቸው የሚያምኑ፣ የሚኮሩና ይህንኑ ለማስከበርና ለማደራጀት የሚቆሙትን ወገኖቿን ነው፡፡ ‹‹የሞተልሽ ቀርቶ የገደለሽ በላ›› እየተባለች መሞኘትና መታለሏ ማብቃት አለበት፡፡
የአገሮችና የሕዝቦች ግንኙነት ሕግጋትም ሆኑ ወጎች እንዲህ ዓይነቱን የተዛባ አሠራር አይደግፉም፡፡ አሁን የኤርትራውያን ሕልውና ውሳኔ በእጃቸው ስለሆነ የፈለጉትን መርጠዋልና ይመቻቸው፡፡ የሚበጀን ከኢትዮጵያ መለየት ነው ብለው ሁሉንም የኅብረት መማፀን ረግጠው ሄደዋልና ራሳቸውን መቻል አለባቸው፡፡ አዲስ አበባ ያሉትን ተባባሪዎቻቸውን ተገንና መሣሪያ በማድረግ እስካሁን በአገሪቱ ሀብትና ንብረት የተጠቀሙት አንሶ፣ ለወደፊትም ይህንኑ ዓይን ያወጣ አድሎአዊ ግንኙነት በሕጋዊ ሽፋን ለመቀጠል የተያዘው የማመቻቸት ዘዴ መገታት ይኖርበታል፡፡ በወዳጅነትና በመልካም ጉርብትና ለመኖርም እኮ ጥቅምና ግዴታን በተመጣጣኝ መንገድ መጋራትን ይጠይቃል፡፡ ኢትዮጵያውያን መላ አገራችንን የወል አድርገን ‹‹የእኛን ለእናንተ የእናንተንም አብረን›› ሲባሉ አሻፈረን ያሉ ኤርትራውያን ይባስ ብለው፣ ‹‹የእኛን ለእኛ የ‹‹እናንተንም ለእኛ›› ማለት ይሉኝታ ቢስንት ነው፡፡ የራስን ድርሻ በጉያ አፍኖ የሌላውን ለማፈስ መፈለግ ስህተትም ሆዳምነትም ይሆናል፡፡
በኢትዮጵያ ውስጥ ስለቀሩ ኤርትራውያንም ሆነ በተለያዩ መንገዶችና ምክንያቶች ስለሚገቡት ኤርትራውያን መንግሥት የሚከተለው ለአንድ ወገን የሚያደላ ፖሊሲ ከዚህ አንፃር መታየት አለበት፡፡ ኤርትራውያን በኢትዮጵያ ውስጥ የሚኖራቸው መብትና ጥቅም ደረጃና ስፋት፣ በአፀፋው ኢትዮጵያውያን በኤርትራ ውስጥ ከሚኖራቸውና ከሚገባቸው ተመሳሳይ ሁኔታ እንዲሁም ኢትዮጵያ የራስዋን ሕዝቦች ለመንከባከብና ብሔራዊ ጥቅሟን ለማስከበር ከሚያስፈልጋት አማራጭ አንፃር መመዘን ይኖርበታል፡፡ ካለበለዚያ በሁለቱ ወገኖች መካከል መቃቃርንና እያደርም ግጭትን እንደሚያስከትል የብዙ ማኅበረሰቦች ልምድ ያስተምረናልና ከፍተኛ ጥንቃቄ ይጠይቃል፡፡
በመሠረቱ ዝምድናም ሆነ ወዳጅነት የጋራ ካልሆነ ጠቀሜታው ዘላቂነትም የለውም፡፡ ኢትዮጵያ ካለ ኤርትራ መኖር እንደሚያዳግታት ወይም ኤርትራ ካለ ኢትዮጵያ ራሷን እንደማትችል ተደርጎ የሚቀርበው ክርክርም አንፃራዊ በሆነ አመለካከት ካልሆነ በስተቀር ብዙም በእውነታ የተደገፈ አይደለም፡፡ ሁለቱ ወገኖች ቢሆንላቸውና ተደጋግፈው ቢኖሩ የአገር ስፋት፣ የሀብትና ንብረትና የሰው ኃይል ብዛት፣ ወዘተ ተቀናጅተው ለሁለቱም ይበልጥ ይጠቅማል፡፡ ካልሆነ ግን ሁለቱም በየበኩላቸው ሊያድጉና ለጋራ ጥቅማቸው በሚስማሙበት መንገድ በእኩልነት ሊደራደሩና ሊተባበሩ ይችላሉ፡፡ በዜግነት መብት፣ በንብረት ባለቤትነትና በመሳሰሉትም ረገድ እንዲሁ ከዚህ ውጪ የሚደረግ ጥረት ሁሉ ለጊዜው እንጂ አያዛልቅም፡፡
ለረዥም ዘመን ባይሆንም ኢትዮጵያ ያለ ኤርትራ ኖራለች፡፡ ኤርትራም በሌላ እጅ ቆይታለች፡፡ ያኔ ማን ተጠቅሞ ማን እንደተጎዳ በኋላስ እንደገና መዋሀዱ ለማን እንደበጀ ታሪክ ይመሰክራል፡፡ ያም ሆኖ በተለያዩ ምክንያቶች አብረው መኖር ባለመቻላቸው በጦርነት ጭምር ተፋልመው ተለያይተዋል፡፡ በሰላም ባይለያዩም አሁን የሚሻለው በሰላማዊ ጉርብትና አብሮ ለመኖር መሥራት ነው፡፡ ብዙ ስለሚነገርለት የወደብ ጉዳይም ቢሆን የትኛውም አገር የራሱ የባህር በር ቢኖረው ኢኮኖሚያዊም ሆነ ስትራቴጂያዊ ጥቅሙ ግልጽ ነው፡፡ በተለይም አሰብን በሚመለከት በዓለም አቀፍ ሕግጋት ማዕቀፍና ሰላማዊ ድርድር የጋራ መፍትሔ ብናገኝለት እሰየው፡፡ ካልሆነ ግን ካለወደብ መኖር ብቻ ሳይሆን መበልፀግም ይቻላል፡፡ ኤርትራ በወደቦችዋ ትናኝባቸው፣ ኢትዮጵያም ባላት ልማትዋን ታቀላጥፍ፡፡ እስቲ አንዱ ከሌላው ተለይቶ ምን እንደሚሆን ይታይ፡፡ በየበኩሉ የቱን ያህል እንደሚራመድ ይገማመት፡፡ ዕድሜ ልክ ኢትዮጵያ የኤርትራን ዕድል ጎታችና የዕድገቷ ማነቆ እንደሆነች ተደርጎ ‹‹ዓመድ አፋሽ›› መሆኗ አብቅቷልና በሌላ ስውር የጥገኝነት ሥልት አንፈተን፡፡ በኤርትራ ምክንያት ለጦርነት መዳረግ በኢኮኖሚ መድቀቅና ለፖለቲካዊና ለአስተዳደራዊ ችግሮች ማመካኛ መሆኑም ያክትም፡፡
ለነገሩ የኢትዮጵያ ሕዝብ ችግሮች ቢኖሩበትና በያለበት የሚሰደድ ቢሆንም፣ የመሻሻል ዕድል ፍለጋ ኤርትራ መሄድ አይሻም እንጂ ቢሆንም ኖሮ ግንኙነቱ መስተናገድ ያለበት በ‹‹ሰጥቶ መቀበል›› መርህ ማዕቀፍ እንጂ፣ በአንድ አቅጣጫ ጥቅም ላይ ተመሥርቶ አይደለም፡፡ ይህን ሚዛን ማጣትና የፍትሐዊነት መጓደል ደግሞ በአቶ ኢሳያስ አፈወርቂ ላይ ብቻ በማላከክ ማለፍ አይቻልም፡፡ በሕዝቡና እንወክለዋለን በሚሉት ወገኖችስ ምን የተለየ ነገር ይታያል? እንዲያው ለመሆኑ ከመንግሥታቸው ጋር ተጣልተናል የሚሉትስ እውነት እንኳን ቢሆን ግጭቱ ለኢትዮጵያ ተብሎ ነው? እውን አሁን የፖለቲካው ሆያ ሆዬ ጋብ ብሎ ማጣፊያው ሲያጥር ወደ ኢትዮጵያ የሚጎርፉት ኤርትራውያን የሠሩት ቆጭቷቸው፣ አቋሞቻቸውን አቃንተው ሌላው ቢቀር በሕዝብ ለሕዝብ ወንድማማችነት በማመን ለመኖርና ለመሥራት ፈልገው ነው? ወይስ ካሉባቸው ችግሮችና ለማምለጥና ኢትዮጵያ ውስጥ ቀርቶብናል የሚሉትን ቅሪት ሀብትና ንብረት ለመቃረም፣ ካመቻቸውም ከአዳዲሱ የአገራችን ትሩፋት ለመሻማት?
ግዴለም ቤተሰብ እንኳን ይቀያየማል ይጣላል፡፡ ሁኔታዎች ሲለዋወጡ ደግሞ አመዛዝኖ ይቅር ይባባላል፡፡ በሒደትም በዳይ ክሶ የተጎዳም አቻችሎ መታረቅ ያለ ነው፡፡ የዚሁ ሁሉ መሠረቱ ግን የደረሱ ሁኔታዎችን በሀቅ ማጤንና የድርሻን ኃላፊነት መቀበል ነው፡፡ ያለፈውን በትክክል መገንዘብ ብቻ ሳይሆን ለመጪውም ጠቃሚ ትምህርት መቅሰም የሚቻለውም ይህ ሲሆን ብቻ ነው፡፡ አለበለዚያ ‹‹አድበስብሰው ቢያርሱ በአረም ይመለሱ›› እንዲሉ የሁለቱን ሕዝቦች ታሪክ እንደተመረዘ ማቆየትና ለማያስፈልግ መጥፎ ቀውስ ማመቻቸት ይሆናል፡፡ የፖለቲካ ሁኔታዎች ሲለዋወጡ የሚቀረው እውነታ ብቻ ነው፡፡ የአንዴ ጥፋትን በስህተትነት ማለፍ ይቻላል፡፡ ሲደጋገም ቸል ማለት ግን የዋህነት ሳይሆን ጅልነት ይሆናል፡፡ ብልጥ ነኝ ባዩም ቢበዛ ጥቂት ሰዎችን ሁልጊዜ አሊያም ብዙ ሰዎችን ለተወሰነ ጊዜ ቢያታልል እንጂ፣ ሁሉንም ሰው ሁልጊዜ ለማታለል መሞከር ግብዝነት ይሆናል፡፡
በአንዳንድ ኢትዮጵያውያንም በኩል አሁንም በቅንነትም ይሁን ወይ ከአመለካከት ጥራት ማነስ የሚሰነዘሩ ስሜታዊና እውነታዊ የማይደግፋቸው ሐሳቦች ይታያሉ፡፡ ለምሳሌ በሪፖርተር ግንቦት 18 ቀን 2005 አሮን ሰይፉ በተባሉ ጸሐፊ የቀረበው ጽሑፍ ስለመዋሀድና አንድነት የሚሞግት ሆኖ አግኝቼዋለሁ፡፡ እንግዲህ ችግሩ ይህ ነው፡፡ ያለፈው ያነሰ ይመስል አሁንም ነገሮችን ባናምታታና ቅደም ተከተሎችን ባናበላሽ ጥሩ ነው፡፡ ባለንበት ጊዜና ሁኔታ አንገብጋቢው ጥያቄ እንደገና መዋሀድ ወይም አንድነት የሚል ምኞታዊና ወቅቱ የማይደግፈው መፈክር አይደለም፡፡ በተጨባጩ እውነታ ላይ ተመርኩዘን የምናስብ ከሆነ ቅድሚያ የሚሰጠው ግንኙነታችንን ጤናማ፣ ሰላማዊና ፍትሐዊ ለማድረግ መጣር ነው፡፡ ከዚያ በኋላ በተረጋጋ መንፈስ ወደ ቀረበ ወዳጅነትና ትብብር እናመራለን፡፡ ከትብብር ወደ ቅንጅትና ውህደት መሸጋገሩ ደግሞ እንዲህ ቀላል ሒደት አይደለም፡፡ የሕዝብ ለሕዝብ በሀቅ መፈላለግንና በኢኮኖሚ መተሳሰርን እንዲሁም በርካታ የፖለቲካና ሌሎችም ሥራዎችን ይጠይቃል፡፡ ይህን ማሰብና እንደ አጀንዳ ማቅረብ በተጨባጭ ቁሳዊና መንፈሳዊ መሠረት ላይ ካልሆነ የዋህነት ይሆናል፡፡ ከአንጀት ለመቀራረብ የምንፈላለግ ከሆነ እስቲ የተንጠለጠሉትን የድንበርና መሰል ጉዳዮች መልክ እናስይዝ፡፡ ስለዚህ አሁን የሚያስፈልገው አጣዳፊ ተግባር በተለያዩ ታሪካዊ ምክንያቶችና የቅርብም ሁኔታዎች በመራራ ጦርነቶች ጭምር የተቋሰለውን ግንኙነት በደበዘዙ ሥልቶች ማደናገርና ፍትሐዊ ባልሆኑ ድርጊቶች ማባባስ ሳይሆን፣ ጥንቃቄ በተሞላበት አሠራር እንደ ሁለት አጎራባች አገሮች ግንኙነቶችን መምራት፣ የኢትዮጵያን ሕዝብ መብትና ጥቅም ሳይጋፉ እውነተኛ የሕዝብ ለሕዝብ መቀራረብና መልካም ጉርብትና እንዲዳብር መትጋት ነው፡፡
እርግጥ ከኤርትራውያን ጋር ከሌሎች አጎራባች ሕዝቦች የተለዩ ታሪካዊ መተሳሰር ያለን ብቻ ሳይሆን እንደ አንድ አገር ዜጎችም ለዘመናት ኖረናል፡፡ ግን እኮ ይሁን ሁሉ እንዳልነበረ ያደረጉት እነሱው ናቸው፡፡ በእኛ በኩል በኢትዮጵያውያነታቸው ኮርተው ለአንድነታችን ተጋድሎ ያደረጉ በአጠቃላይም ለጋራ ታሪካችንና ለአብሮ መኖር አስተዋጽኦ ያበረከቱ ኤርትራውያንን ሁሉ ምንጊዜም በአክብሮትና በባለውለታነት እንዘክራቸዋለን፡፡ አሁንም ልዩ ሁኔታዎችን በውል በማጤን አንዳንድ ለየት ባለ ሁኔታ የምናያቸው ጉዳዮች ይኖራሉ፡፡ በተለይም በጓደኝነት፣ በወዳጅነት፣ በጋብቻና በመሳሰሉት የተሳሰርን ሁሉ እስካሁን ካደረግነውም በበለጠ የቀረበ መልካም ግንኙነታችንን በተቻለ አጠናክረን መቀጠሉ ተገቢ ነው፡፡ እንዲሁም በእውነት የስደተኝነት መጠጊያና ሰብዓዊ ዕርዳታ ለሚሹ አቅማችን በሚፈቅደው ሁሉ አለኝታ ልንሆንላቸው ይገባል፡፡ ያም ሲሆን እነዚህ ሁኔታዎች ሁለቱ አገሮች አሁን ያሉበትን ሉዓላዊነት ያገናዘቡ፣ የኢትዮጵያውያንን መብት ጥቅምና ክብርም የማይጋፉ መሆናቸውን ማረጋገጥ የግድ ይላል፡፡

የመብትና የጥቅም ነገር ሲነሳ የራስን ድርሻ ከፍ ለማድረግ መሞከር በብዙ ግለሰቦችም ሆነ ቡድኖች፣ አልፎም በማኅበረሰቦች ላይ የሚታይ ባህርይ ነው፡፡ ግን ለዚህ ሲባል ሌላውን መድፈርና መብቱንም መንጠቅ ፍትሕና ሚዛናዊነት የጎደለው ይሆናል፡፡
በአንዳንድ ኤርትራውያን በኩል የሚታየው የዚህ ዓይነት አዝማሚያ አሳሳቢ እየሆነ መጥቷል፡፡ የሚገባቸውን አይጠይቁ፣ ጥቅምና መብታቸውን አያስከብሩ ለማለት አይደለም፡፡ ግን ችግሩ ይህንን ሲያደርጉ የሌላውን ወገን መጋፋት፣ የአቻን መብትና ጥቅም መርገጥ ድንበርን ማለፍ ይሆናል፡፡ ይህን ዓይነቱ ባህርይ ደግሞ የተገፋውና የተጠቃው ወገን ትዕግስት ሲያልቅ የሚያስከትለው ጠንቅ አደኛ ነው፡፡ ‹‹ማር እንኳ ሲበዛ ይለመራል›› ተብሎ የለ?
የታሪክ ማዛባቱን፣ የሕጋዊ ትክከለኛነቱንና ሌላውን የተገቢነት ክርክር ትተን ዛሬ ያለንበት እውነታ ተገንጣዮች ጊዜና ሁኔታ አሟልቶላቸው ኤርትራን ከኢትዮጵያ በመነጠል የራሳችን የሚሉት አገርና መንግሥት የመሠረቱበት ዘመን ነው፡፡ ገና ከዋዜማው አንስቶ አቀንቃኞቻቸው በየመድረኩ በጠላት ላይ ድል መጎናፀፋቸውን ብቻ ሳይሆን፣ መገንጠል ብቸኛው የችግሮቻቸው ሁሉ መፍትሔ እንደሆነ ከዚያም አልፎ ከኢትዮጵያ ከመለየት ውጪ ምንም አማራጭ እንደሌለ አስተጋብተዋል፡፡ ብዙዎቹ ‹‹እንደገና ከኢትዮጵያ ጋር መዛመድ መቼም ፍፁም እርም ነው፤›› እያሉ ሲምሉና ሲገዘቱ ነበር፡፡
የኢትዮጵያ ሕዝብ ኤርትራውያንን ወገኖቼ ናቸው አይራቁኝ በተለይም በጠላት እጅ አይውደቁብኝ በሚል ከፍተኛ መስዋዕትነት እየከፈለ ለዘመናት የባዕዳንን መዳፍ ለመከላከል ታግሏል፡፡ ከአቅሙ በላይ ሆኖ ለተወሰነ ጊዜ በቅኝ አገዛዝ ሥር በወደቁበት ወቅት በሚቻለው ሁሉ እየረዳና በጋራ እየታገለ ነፃ እንዲወጡ ተባብሯል፡፡ ኤርትራውያን የእኛ፣ እኛም የኤርትራውያን ነን በሚልም ብዙ የፖለቲካና የዲፕሎማሲ ዘመቻ አካሂዷል፡፡ በዚህም ከፍተኛ መስዋዕትነት በጠየቀ ትግል ወገን ከወገኑ ሊቀላቀል በቅቶ ነበር፡፡ ከአንድነት መመለስ ወዲህ ለኤርትራውያን በክልላቸው ከተደረገላቸው ልዩ እንክብካቤ ባሻገር ወደ ሌሎች የኢትዮጵያ ክፍሎችም ምን ያህል ስንቅ? ምን ያህል ንብረትና ጥሪት ይዘው እንደተሰማሩና የቱን ያህል ከብረውና በልፅገው እንደተመለሱ፣ የተቀሩትም በምን ዓይነት አንፃራዊ ምቾትና ድሎት ላይ እንደኖሩ ለማንም ግልጽ ነው፡፡ መማሪያቸው፣ መሾሚያቸው፣ መነገጃቸውና በአጠቃላይም ማደጊያቸው ከኤርትራ ይልቅ ሌላው አካባቢ መሆኑን እንኳን ሰው ግዙፍና ግዑዝ ንብረቶቻቸው ይመሰክራሉ፡፡
ይህ ሁሉ ሲሆን ኢትዮጵያውያን ወገኖቻቸው በፍቅር ተቀብለው በርህራሔ አስተናግደው፣ አግዘውና አቋቁመው በመተባበር ከመኖር በስተቀር የመቀናቀንና የጥላቻ ስሜት ከቶ አሳይተው አያውቁም፡፡ የከረረ የፖለቲካ ውጥረትና የከፋ ጦርነት በተካሄደበት ወቅት እንኳ ከፍልሚያ ሜዳዎች ውጪ በአንድም ክልል ‹‹ሕዝብ ለሕዝብ›› በኤርትራውያን ላይ የደረሰ በደል አልነበረም፡፡
ዛሬ ባለጊዜ የሆኑት የሻዕቢያ ጉልበተኞች ገና አስመራ በገቡ ማግሥት በዓለም የተወገዘውን ‹‹የብሔረሰብ ፅዳት›› በማካሄድ በኤርትራ ይኖሩና ይሠሩ የነበሩ ኢትዮጵያውያንን ንብረታቸውን እየገፈፉ ሲያባርሩ፣ እናቶችና ሕፃናት ሳይቀሩ ለስቃይ ተዳርገዋል፡፡ ሌላው ቀርቶ ኤርትራውያን ካልሆኑ ጋር የተጋቡት ወገኖቻቸው ጭምር ተዋርደውና ተሰቃይተው በበረሃ እንዲሰደዱ ተደርገዋል፡፡ የዚህን ዓይነት ደባ የኢትዮጵያ ሕዝብ አስቦት አያውቅም፡፡ ከ1990 ጦርነት በኋላ የመረጡ ኤርትራውያን በአመዛኙ ከኢትዮጵያ እንዲወጡ የተደረገውም ራሳቸው በቆሰቆሱት ግጭትና በቀደዱት ፈር አጋራቸው በሆነው መንግሥት የተፈጸመ ነው፡፡ ቀድሞም ጦርነቱ በብሔራዊ ግዴታ መልክ ተጭኖበት እንጂ የሕዝቡ ፍላጎት ሰላምና የጋራ ጥቅም ነበር፡፡ አሁን ሁላችንም ባካሄድነው ትግል የችግራችን መሠረት የሆነው ሥርዓት ተወግዷል፡፡ ከእንግዲህ ተባብረን እንኑር፡፡ የሚያዋጣን የአንድነት ጥንካሬያችን እንጂ መከፋፈል ድክመት ነው ቢባሉ ተገንጣዮቹ በትምክህት ወግዱ ብለዋል፡፡
የሚያሳዝነው የማዕከላዊ መንግሥቱን ሥልጣን የጨበጠው ኃይል የዚህን አገር የሚያስቆርስ ውጥን አሳላጭ ሆኖ መገኘቱ ነው፡፡ ሌላው ቀርቶ ኤርትራ ውስጥና በሌሎችም ክፍላተ ሀገር ሆነው ከመገንጠል ውጪ ገንቢ አማራጮችን የሚያቀርቡ ኤርትራውያን ፍላጎት የሚገለጽበት ዕድል፣ ይህንኑ በዴሞክራሲያዊ መንገድ አዛምተው ድጋፍ የሚሹበት ሁኔታ እንዲያገኙ አልተደረገላቸውም፡፡ እንዲያወም ተቆርቋሪ ወገኖች እንደ ጥፋተኞች በመቆጠር ይነቀፉ፣ ይገለሉም ነበር፡፡ ይባስ ብሎ ያውም በሃያኛው ክፍለ ዘመን ‹‹ነፃነት ወይ ባርነት›› የሚል የፌዝ አማራጭ ቀረበላቸው፡፡ በዚህ መልክ አማራጮች ተገድበውና የሐሳብ ልዩነት ያላቸው ወገኖች ታፍነው በተካሄደ ሪፈረንደም የሚገኘው ‹‹ሕዝባዊ ውሳኔ›› ምን እንደሚሆን መገመት አያዳግትም፡፡ ለዚህም ነው ከምርጫው አስቀድሞ ውጤቱን ከመቶ ይህን ያህል በሚል በልበ ሙሉነት ለመተንበይ የተደፈረው፡፡
ከውሳኔው በኋላ ኤርትራውያን ምርጫችን ነው ካሉ በግድ አብረን እንሁን በሚል መነታረክና ለሌላ እልቂት መፈላለግ ተገቢ አለመሆኑን ኢትዮጵያውያን ተገንዝበው የከረረውን የአንድነት ፍላጎት አርግበዋል፡፡ የጋራ መፈላለግና የእርስ በርስ ጥቅም ካላስተሳሰረ በስተቀር በጉልበት ወይ በማባበል ብዙም እንደማይዘለቅም ካለፈው አሠራር ተገንዝበዋል፡፡ ታሪክ ሲዛባ፣ ጊዜ ያጋጠመው ደባ ሲፈጸም ማየቱ ቢያስቆጭም ለዚህ አፀፋ የሁለቱም ወገን ሕዝቦች እንደገና ለግጭትና ችግር እንዲጋለጡ ማድረግ ስህተትን መድገም ይሆናል በሚል እውነታውን ለመቀበል ተገድደዋል፡፡
በሌላ በኩል ግን የኢትዮጵያ ሕዝብ አንድን ጠላቴ ነህና አልፈልግህም ብሎ ያመፀንና ረግጦት ለመውጣት የወሰነን ወገን ፍላጎት ለማሟላት በበጀትና በቁሳቁስ መደገፍ አንሶት፣ ንብረቱን እየተገፈፈ እንዲሰቃይ መደረጉ የበደል በደል መሆኑ አልበቃ ብሎ፣ ‹‹እርም ከኢትዮጵያ ጋር…›› ያሉት ኤርትራውያን ራሳቸው ዞር ብለው የኢትዮጵያም ዜግነት እንዲኖራቸው፣ በኢትዮጵያ ውስጥ እንደማንኛውም ኢትዮጵያዊ ባለሙሉ መብትና ባለንብረት ለመሆን መሯሯጥ ያዙ፡፡ ለዚህም በኢትዮጵያ ውስጥ ባለው ደጋፊ የሥልጣን መዋቅር በመታገዝ ሥልታቸውን ቀጠሉ፡፡ ይህ አሳዛኝ ሁኔታ ካለፈው ጦርነት በኋላ ጋብ ቢልም አሁን ደግሞ በተለያዩ መንገዶች እያገረሸበት እንዲያውም እየተባባሰም ይታያል፡፡
በተረፈ ኢትዮጵያ አሁን የተደቀነባት ትልቁ ተግዳሮት ኤርትራ መገንጠሏ ሳይሆን፣ የቀረውን አስማምቶ ዘላቂ ሰላም ማስፈንና ከመፈክር ባሻገር በእኩልነትና ፍትሐዊ መዋቅር አስተባብሮ የሕዝቦቿን ሕይወት የሚለውጥ ዲሞክራሲያዊ ሥርዓት መገንባት ነው፡፡ ለዚህ ደግሞ አያሌ ከፍተኛ ትልሞች አሉንና እነሱን ከግብ ለማድረስ ትግላችንን አጠናክረን እንቀጥል፡፡ እስቲ ምርታችን ይትረፍረፍና የንግዱ እንቅስቃሴ ይስፋፋና ማስተላለፊያ ወደብ ይቸግረን፡፡ ከለማንና በፍትሐዊ ሥርዓት ከደረጀን እንኳን የቅርብ ወገን የሩቅ ባዕድም ይፈልገናል፡፡ ከአጎራባቾች ብቻ ሳይሆን ከሌሎችም ተደራድረንና ተወዳድረን የምንሻውን እንገበያያለን፡፡ በውጤታችን ስንከበር ደግሞ እንደ ትናንቱ ሁሉም ይጠጉናል፡፡ ለወዳጅነትና ለአጋርነት ይማፀኑናል፡፡ እንዴ ይህ እኮ እንግዳ ነገር አይደለም፡፡ በተለያዩ የታሪክ ወቅቶችና ሁኔታዎች ተስተውሏል፡፡ ከዚህ ውጪ ከብዙ ውጣ ውረድ የተረፈው የሕዝብ ለሕዝብ በጎ ስሜት እንዳይሟጠጥና የወደፊቱ ጉዞ እንዳይታወክ እኛም ከአውነታው ውጪ አጀንዳ አንፍጠር፡፡ ኤርትራውያን ደግሞ እያደቡ ሥልት በማፈራረቅ ‹‹የእኛንም የእናንተንም ለእኛ›› አይበሉን፡፡